En toen was het ineens februari 2024. Terwijl ik deze woorden schrijf zit ik in een koffietentje in Mechelen. Voor het eerst sinds lange tijd had ik een lang weekend met mezelf ingepland om even bij te komen van alle indrukken en gebeurtenissen van de afgelopen tijd. Hier was het stil, maar in mijn leven was het dat allerminst.
2023 was weer een jaar voor in de boeken: ik werkte met plezier aan mijn communicatie-opdracht in het Herinneringscentrum Kamp Westerbork, had tussendoor veel ruimte en tijd voor museumbezoekjes en creatieve projecten. In april was ik een aantal dagen in Falstad (Noorwegen) met een groep leerlingen in het kader van een internationaal project, een ontzettend mooie en interessante ervaring. Ik begon ook weer wat actiever met daten – je bent jong en je wil wat – en werd behoorlijk verliefd. Helaas was de verbinding van korte duur en spendeerde ik de tweede helft van de zomer (en daarna) met een gebroken hart. Ondertussen kreeg ik wel de fantastische kans om bij het Herinneringscentrum aan de slag te gaan als conservator digitale collectie en begon er een nieuwe collega waar ik meteen een fijne klik mee had.
Ik besloot op zoek te gaan naar een woning in Zwolle om iets dichterbij mijn werk te zijn. Tussendoor woonde ik weer even vijf maanden in hotel mama: helemaal geen schande natuurlijk, maar stiekem had ik me allemaal toch iets anders voorgesteld. In oktober vond ik met een vleugje geluk een fijne plek en in november verhuisde ik zonder al te veel kleerscheuren naar mijn nieuwe appartement in de binnenstad. Al met al had ik alles weer redelijk goed op de rit en ging ik met een fijne energie het nieuwe jaar in.
Ik ben een lijstjesmeisje, maar aan goede voornemens doe ik niet. Wel probeer ik sinds een aantal jaar een overzicht te maken van leuke dingen die ik graag wil doen. Om mezelf uit te dagen, te inspireren, te laten lachen, plezier te hebben. Dit jaar wil ik in ieder geval weer eens karaoke doen (heerlijk!), vaker op solo-avonturen (het eerste weekend heb ik nu alvast achter de rug) en eens wat vaker de controle loslaten en spontane acties omarmen. En oké, misschien is er toch iets wat ik stiekem een beetje ‘moet’ van mezelf: meer schrijven. Waarvan akte.